Zo.
Mijn zwangerschaps dagboek.
Online.
Dat scheelt in steeds maar weer vertellen hoe het gaat.
En in chagerijnigheid van de achterblijvers op temporary tylani, die al mijn gezwets over baby's en zwangeren vast zat gaan worden.
Voorlopig is ons Tylannetje nog van een onbestemde leeftijd.
Afgelopen vrijdag zijn we door een zwangerschapstest achtergekomen dat hij daar zit. En, omdat ik die ene test voor geen meter vertrouwde, hebben we dat door een tweede test laten bevestigen.
Daar er iets was met menstuatiedagen en lang niet en onduidelijk en meer van dat al komt er woensdag een echo om te kijken hoe klein ons kleintje precies is.
Ondertussen proberen we te verhuizen, wat vooral inhoudt dat Nanne en ik elkaar per dag een uurtje zien, dertig minuten bij het ontbijt en, als ik nog wakker ben, nog dertig bij het naar bed gaan. De rest van de tijd besteedt Nanne aan klussen in ons nieuwe stulpje.
Ik probeer zo weinig mogelijk te roken, wat niet erg moeilijk is daar Moeder Natuur mij opnieuw bedeeld heeft met een zwangerschap met bovengemiddelde misselijkheid die zich bovendien niet eens beperkt tot in de ochtenduren.
Papa Nanne heeft er nog weinig weet van, maar van zwanger zijn schijnt mijn lijf niet zo te houden, iets wat hij waarschijnlijk vanzelf aan mijn stemming gaat merken. Dat Kleintje, daar kijk ik naar uit, dat zwangeren dat geef ik bij voorkeur door aan de Papa's.
Die moet dan maar op zijn beurt een dagboek gaan bijhouden...
